Kiedy powstał Stary Testament?

Stary Testament powstał przez wiele wieków, a jego redakcja i kompilacja trwała od około 1200 r. p.n.e. do II w. n.e.

Stary Testament, będący pierwszą częścią chrześcijańskiej Biblii, jest zbiorem tekstów powstałych w ciągu wielu wieków. Jego księgi zostały napisane głównie w języku hebrajskim, z pewnymi fragmentami w aramejskim. Proces powstawania tych pism rozpoczął się około XIII wieku p.n.e. i trwał aż do II wieku p.n.e.

Pierwsze księgi, takie jak Pięcioksiąg (Pentateuch), przypisywane tradycyjnie Mojżeszowi, zawierają opowieści o stworzeniu świata, historii patriarchów, wyjściu Izraelitów z Egiptu oraz o prawach i przepisach religijnych. Te teksty ukształtowały się prawdopodobnie między XII a V wiekiem p.n.e.

Księgi historyczne, opisujące dzieje narodu izraelskiego, jego królów i proroków, powstawały w różnych okresach, często będąc redagowane i uzupełniane przez kolejne pokolenia. Księgi prorockie, zawierające orędzia proroków, takich jak Izajasz, Jeremiasz czy Ezechiel, powstały między VIII a V wiekiem p.n.e.

Pisma mądrościowe i poetyckie, jak Psalmy, Przysłowia czy Księga Hioba, również były tworzone przez wiele stuleci, często jako zbiory dzieł różnych autorów.

Ostateczny kształt kanonu Starego Testamentu, czyli wybór ksiąg uznanych za święte i włączonych do Biblii, został ustalony w pierwszych wiekach naszej ery.